as meninas do coro vão para terras castelhanas
No se si guanyarem perquè els altres tal vegada seran mes millors, però ganes no ens falten, i hores de entrenament en portem un fotrimé.
Acompanyats per pastors que fan ensenyes, betes verdes, segaores en la corbella esmussà perquè un pastoret no se que li ha fet a la negrilla ( ejem ejem) dones que van a missa amb els cabells blancs, velet, cadenes de plata i anells d'or, barraquetes que no tenen trespol que nó, mariners que es maregen per pujar a una torre, i goles trencades de escridassar contra la mar per a que el vent porte FINS a tu el só d'aquesta veu.
Doncs tota esta colla , mes el nostre cor es clar! ens anem a Burgos de la maneta de David, que està prim com un ascla però sembla que té molta força , tanta com la que hauria de fer si estigues baixant el Sella de la seua estimada Astúries.
Endavant valencians!
ah! i fico la foto del nostre Rei en Jaume I perque avui es la seua festa. Que ens guie en aquesta batalla !!!
Etiquetes de comentaris: viatges
26 Comments:
lo dicho:
MUCHA MIERDA!!!!!
Y PASADLO BIEN.
Eu cá lo pasava méjór se parasses de dicer as ordinarices que dices, que assim já não posso vir aqui cona minh'irmã!!!
que malfalante!
cómo se nota que no tienes ni puñetera idea de lo que eso significa en el ámbito musical................
y tú eras el que estaba emparentado con una catalina??
si tuvieses el más mínimo apego por la cultura de españ, tal vez habrías intentado informarte de su significado
Filhinha,
...disso de emparentamentos não sei nada, nem conheço nenhuma senhora de seu nome catalina, o que sei é que a tua sobranceria e arrogância são só o mais pequeno, mas o mais visível, dos teus muitos incontáveis e deprimentes defeitos.
Pois fica sabendo, oh ignorante, que essa expressão, não é só em Espanha que se diz para desejar boa sorte, é em Portugal, em França, na Alemanha e, tanto quanto sei, no mundo inteiro, embora admita que não possa assegurar que assim seja no médio e extremo Oriente e noutros que tais. E é em todo o âmbito cultural e não só musical.
Estavam a gozar contigo e tu - arrogante que és - nem percebeste.
Néscia.
É no que dá seres tão presumida.
Achas-te mesmo mais esperta e esclarecida do que os outros, o que é profundamente triste.
Mas enfim, isso não interessa nada.
Ah, e punheteira nas ideias és tu.
te vuelvo a decir, que es mejor que no te comuniques conmigo ya que la buena suerte no era para tí.
y en lo referente a tus/vuestros complejos, no hay solución posible.
Oh luz, vai "#$$#$"$, pá.
Só não escrevo ali que "#%$%#$"#$ e que >(/&()&/(%%&, e ainda que %&$#$#$$$$!!!!! por respeito para com a lui, que é uma joia de moça e não tem culpa de ter de aturar uma &%/&$T&&%&#$%#$%%$%$!!!! como tu.
E quanto a essa conversa do costume de que gostas de fazer alarde, sabes como é: vozes de burro não chegam ao céu.
...aliás, resvalas na couraça da minha indiferença.
Artigo de pacotilha.
olá desde Burgos, (cuna del golorioso alzamiento nacional eso he visto en una casa escrito)
os mando un saludo , aqui estamos muy tranquilitos no llueve, acabamos de comer botifarra de burgos
A Anima i a Dolça estan viniendo , con transporte publico, lease avion y tren
y nada mas ahora vamos a la piscina para colocar la voz
adeu
i no estigueu tot el temps punxant, o que marxaba já era uma outra batalha com a da aljubarrota é ou nao é primo?
beijocas
LUZ ,ESTAMOS MUY CERCA DE LEON Y DE MADRID !!!
BESITOS
pues a ver cuándo os acercáis por el foro.....................seré vuestra más ferviente admiradora.
ÉSTA TARDE A MACHACAR!
y no me desafinéis,que os oigo.
nota: menos mal que os habéis pirado de las aguas.........
lo de la botifarra me ha matao!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ENHORABUENA!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Hola mis queridos amigos del blog, he sido la primera en regresar de Burgos y os comunico que llegamos a la final (clasificarnos me supo tanto a triunfo como haber ganado el primer premio) . . ., y llegó la final y quedamos cuartos, pero cuando salimos del escenario nos fundimos en un abrazo que no olvidare en mi vida, la tensión acumulada me salio por los jos en forma d elagrimas de orgullo y emoción sin límites; no hemos ganado el concurso pero ser finalistas, siendo quienes somos, es el mejor resultado que cabía esperar.
La diferencia entre nosotros y los 3 primeros premiados, es que en mi querido coro cantamos todos, cantamos trabajadore/as en activo y jubilado/as, amas de casa y abogados, panaderos y funcionarias del Ayuntamiento, maestras y matemáticos, estudiantes de ESO y empresarios de la pintura, administrativos de empresas de transporte con vocación de poetas y dueñas de tiendas de ropa, actores en ciernes y novios acaramelados y cási ninguno, cási ninguno, tenemos conocimientos académicos y homologados de solfeo, armonia, canto, y aun así cantamos y hacemos que la música suene y transmita nuestras emociones, nuestros mas profundos anhelos, espo es lo que ocurrió ayer por la tarde . . . memorable, genial, maravilloso, pletórico, grandioso y por encima de todo orgullosos.
El 1º, el 2º y el 3º, son todos coros muy buenos, pero mucho, con voces muy seleccionadas, estudiantes de canto y profesores de conservatorio, no son profesionales pero aspiran a ello.
La gloria para los ganadores, pero el merito es solo nuestro; ser finalistas en un concurso nacional de canto coral, con voces sin cultivar casi autodidactas, solo educadas por nuestros directores, pero llenas de pasión, entusiasmo y con un único mensaje . . . nos gusta cantar y por eso lo hacemos.
Ya no puedo seguir porque se me empañan los ojos de lagrimas.
Bons dias yoqueostiase,
ANIMA (me voy a dormir)
bueno, bueno, bueno,qué bueno!
mira animita,sabes lo que decía mi querido Ángel Barja???(fué un gran músico al que tuve la suerte de conocer antes de que el cáncer se lo llevara demasiado pronto)
que no quería coralistas que supieran música en su coro;no hacen esfuerzo y se duermen en los laureles.
y yo, a las pruebas me remito:en muchos años de cántico coral,apenas he mirado una partitura en casa,por vagancia.
me alegro enormemente que hayáis disfrutado,y seguro que será el inicio de otros muchos concursos en los que podréis obtener muy buenos resultados.
lo dicho:ENHORABUENA.
Parabéns Anima, parabéns Luí.
Luisa mos ho hem passat molt bé en tu, hem rigut molt, molt, molt. Tres dies difícils d'oblidar. Esperem que hi haja més viatges com este i moments tan meravellosos com els que hem viscut estos dies, inclosos panyals pa' no pixamos, Torontos, Manolos Paradas i xupitos de Tizona.
Un beset molt fort i fins dissabte.
ya estoy aqui de nuevo, ahora es demasiado tarde para poner las fotos y reflexionar sobre lo que hemos conseguido
De D. Manolo Parada (antes paradas)no he comprado el cd porque valia 7,95 y porque las camareras del Buenos Aires estaban agobiadas y solo faltabamos nosotros dando pol saco con los CD's
pero hemos llegado bien
rosita casi s'en fot de boca desde el autobus ,la pobra, y Rafael con esa voz de chicarron del norte le aventa: joé chica pero que haces?
estos momentos valen mas que todos los premios del mundo
ahora voy a dormir que me estan doliendo los rondinos despues de tantas horas de autobus
besets
Eu sempre soube que o Grupo Coral Yoqueostiacanto era único e inimitável.
Há apenas que reconhecer o óbvio: que por detrás das vozes estão as pessoas que as fazer soar.
Enhorabuena e beijos para as duas. E abraços para os demais que conheço.
tens é que venir aqui e nos hacemos uma paellaozinha e cantaremos , vale?
para celebrarlo
beijos guapo
vete,vete pronto, que te esperan con los brazos abiertos.....
y tu tambien estas convidada Luz
;-)
Se a Luz for é melhor não saires de casa, pá!
claro, porque se iban a quedar todos alucinados con mi presencia,es lo que tiene ser tan estupenda!
haya paz y allá gloria
lo que no acabo de entender es el porqué de esa fijación para con mi persona................
será que tengo que usar la voz pasiva para que me olviden????
hoy,como hace tiempo que no me compraba un disco(bendito emule!)me he auto-regalado uno de Ara Malikian,el de Sarasate,interpretado con su propio Stradivarius.
Acabo de desvirgar el precinto.
Va por ustedes.
Publica un comentari a l'entrada
<< Home